در اين مطالعه طراحي، ساخت، بهينه سازي نانوتيوبهاي كربني پگيله و نانوتيوبهاي كربني پگيله حاوي HBS antigen انجام شد و سپس تاثير آنها بر ماكروفاژها و دندريتيك سلولها (به عنوان يكي از اصلي‌ترين سلول‌هاي دخيل در بروز پاسخ‌هاي ايمني) بررسي گرديد. اين بررسي شامل بررسي سميت اين تركيبات با استفاده از تست آپوپتوز به روش فلوسيتومتري و نيز ميزان آزادسازي سايتوكاين‌هاي اينترلوكين 10 و12 (با استفاده از روش ELISA) و بررسي ماركرهاي سطحي CD1a, CD83, CD86, HLADR,7AAD با روش فلوسيتومتري بعد از 3 و 5 روز از زمان مواجه شدن سلولها با نمونه هاي كنترل منفي، LPS، انتي ژن ( واكسن هپاتيت B) نمونه هاي كربن نانوتيوب پگيله در غلظتهاي 25، 50، 100 و 150 ميكروگرم در ميلي ليتر، نمونه نانوتيوب كربني پگيله حاوي آنتي ژن HBS بود. به اين ترتيب تاثير نوع ادجوانت و زيست سازگاري آن، همچنين اثربخشي آن در تحريك سلولهاي ايمني در مقايسه با واكسن Hb توليد شده توسط انستيتو پاستور ايران ؛ در شرايط in vitro صورت گرفت تا كاربرد احتمالي آن‌ها را به عنوان نسل جديدي از ايمونواستيميولاتور ها و ادجوانتها مشخص گردد. در بررسي حاضر تكامل و بلوغ چشمگير سلولهاي دندريتيك و افزايش مناسب شاخص هاي سطحي كمك محرك(CD80 و CD86) و فعاليتي( CD83) متعاقب مواجهه با انواع گروههاي كنترل منفي، LPS، انتي ژن ( واكسن هپاتيت B) نمونه هاي كربن نانوتيوب پگيله در غلظتهاي 25، 50، 100 و 150 ميكروگرم در ميلي ليتر، نمونه نانوتيوب كربني پگيله حاوي آنتي ژن مشاهده گرديد